In november werden we benaderd door een (buitenlandse) vriend die contacten heeft met Ark-gemeenschappen in Frankrijk. Hij vroeg of we geïnteresseerd waren een brieven-uitwisseling te hebben met een atelier van een gemeenschap in Parijs. Natuurlijk wel! En zo kregen we contact met Julie, het atelier dat zij leidt en de deelnemers daar.
Julie`s idee was echte brieven naar elkaar te sturen. Maar het internationale postverkeer in Nicaragua werkt nog mondjesmaat door het weinige vliegverkeer van en naar Nicaragua, i.v.m. het coronavirus en de veeleisende maatregelen die de regering stelt voor het mogen landen in Managua. Dus het alternatief is nu per mail.
Dit atelier bestaat veel langer dan de onze en maakt heel professionele dingen in onze ogen. Maar daar gaat het niet om. De deelnemers tonen iets van hun leven daar en onze deelnemers vertellen iets van hun leven hier. Het gaat over: het weer (koud, warmte) over het niet naar buiten mogen door het coronavirus (Parijs/ geen beperkingen in Nicaragua), over kerstgebruiken hier en daar, de naaste omgeving, etc. De brieven worden voor een groot deel gevuld met foto´s omdat onze deelnemers niet van woorden zijn, maar van beelden. En een korte tekst en groet. Die schrijven we in het Engels om de taalproblemen van Frans en Spaans te voorkomen. Bij deze als voorbeeld de laatste brief die we ontvingen: Brief aan Nicaragua maart
Niet al onze deelnemers beseffen wat die briefwisseling betekent. Ze vinden de foto´s mooi en genieten op hun manier van de uitwisseling. Andere deelnemers doet het goed te weten, dat ze vrienden in andere delen van de wereld hebben. We hopen dat het een langdurig contact zal worden!
Foto: Suzy Hazelwood van Pexels
