Woongemeenschap in Juigalpa
Toen ik in het centrum van het stadje liep, kreeg ik een telefoontje van Ana, medewerkster in het gemeenschapshuis, dat het verwachte bezoek er was. Vroeger dan verwacht stonden de twintig schoolkinderen op de stoep. Met hun juf en enkele … Lees Meer
Sinds Ana Julia haar auto heeft verkocht is het aldoor werk geweest om toch weer iemand bereid te vinden om ons woensdag ochtend naar het zwembad te rijden voor onze wekelijkse wateroefeningen. Want tot die tijd heeft zij ons maanden … Lees Meer
Sinds het begin ondersteunt Eric Jager Ruach’s werk in het graafschap Dorset, UK. We kennen elkaar uit onze studententijd en we bleven contact houden.
Maria Helena en Manuel komen van heel ver. Van een dag reisafstand van Juigalpa. Ze komen uit de binnenlanden van Rio San Juan, waar vrijwel geen auto’s komen en het paard het vervoersmiddel bij uitstek is. Ze woonden in de … Lees Meer
Omdat ik toch in de buurt was ging ik langs doña Josefa, de moeder van Miguel. Een dame op leeftijd, 80 jaar. Ze woont alleen en redt zich nog zo goed als het gaat.
In een eerder blog schreef ik over de externe evaluatie die in november plaats vond in de Fundación. De algemene doelstelling was: een externe evaluatie uitvoeren bij het project van de Fundacion Ruach om bij te dragen aan het oplossen … Lees Meer
Het merendeel van mensen met intellectuele beperkingen, inclusief onze huisbewoners heeft nog nooit een tandarts gezien.
Wat een bof dat ik in Nederland was en de laatste woensdag van maart aan kon schuiven in het eetcafé Loyda in de Pompekliniek Zeeland. Om mee te eten en te kunnen delen over ons werk in het gemeenschapshuis, met … Lees Meer
