Wekelijks komen Daniel en Loyda, onze aspirant ‘acogidos’ (huisgenoten) op bezoek om geleidelijk aan te wennen aan hun nieuwe woonomgeving. Vergezeld van hun moeder om de overgang zo makkelijk mogelijk te maken. Alhoewel we geen verschil merken als de moeder er is of als ze, op afspraak, een tijdje weg gaat.
Maar natuurlijk gaat het er ook om dat wij zo goed mogelijk op hen ingespeeld raken: wat kunnen ze, wat kunnen ze niet, wat doen ze, wat zijn ze gewend. Tijdens hun verblijf proberen we contact met ze te maken, proberen wat reacties uit te lokken en zijn we vooral alert om op te merken wat ze al dan niet kunnen en hoe we hen kunnen ondersteunen. Want ze zijn niet communicatief en zitten erg in ‘hun wereld’. Deze keer bleven ze bij ons eten (zie foto). Een volgende keer is de bedoeling dat ze een hele dag op bezoek komen, zonder aanwezigheid van hun moeder.