Lester en Jonathan

Doña Alejandra en Lester

Geplaatst in: Blog 0

Doña Alejandra en Lester zitten tegenover me. Via een gemeenschappelijke kennis heeft ze gehoord dat we een club willen openen voor mensen met een intellectuele beperking. En daar wil ze graag meer over horen ,want haar zoon Lester – inmiddels 30 jaar – komt de deur niet uit. Haar man werkt in Costa Rica en komt maar enkele keren per jaar thuis.

Doña Alejandra vertelt iets over de eerste jaren van Lester: hij werd na een goede zwangerschap gezond geboren. Het was haar eerste kind, waar ze erg blij mee waren. Toen hij drie jaar oud was raakte de familie verwikkeld in een auto-ongeluk. Zowel zijzelf als haar man kwamen er redelijk vanaf. Maar Lester kreeg een fikse klap op zijn hoofd en moest geopereerd worden. Ze wijst me de snee aan op zijn voorhoofd, die hij toen opliep. Na het ongeluk had Lester te kampen met een onrembare epilepsie. Diverse keren per dag kreeg hij een aanval en ondanks de medicijnen duurde het jaren voor dat dat onder controle was. De aanvallen waren zo frequent en zo heftig dat het een wonder is dat hij het heeft overleefd. Wel had het een immense impact op zijn ontwikkeling.

Lester is volledig afhankelijk van de steun van zijn moeder en is erg beperkt in zijn zelfstandigheid en communicatiemogelijkheden. Hij kan eten wat op zijn bord ligt, lopen, door gedrag aangeven als hij iets wil, meewerken als hij gewassen wordt etc. Maar kan niet lang zonder toezicht.

Lester is nooit naar een speciale school geweest. Doña Alejandra is altijd verantwoordelijk voor hem geweest een extra zware opgave zonder de ondersteuning van haar man in de buurt. De wens om hem in te schrijven in de club is dan ook mede om haar wat tijd te geven rustig boodschappen te kunnen doen etc. omdat dat met Lester een vrij moeizaam gebeuren is.

Start club
We vullen de inschrijfformulieren in. We spreken de wederzijdse verantwoordelijkheden door. Het feit dat ze in een hele andere wijk wonen maakt het vervoer wel tot een aandachtspunt. Maar de tijd moet uitwijzen hoe bezwaarlijk dat in de praktijk blijkt. Komende week gaan we proefdraaien met een paar aangemelde deelnemers in de club. Half mei is de kracht begonnen die we hebben benoemd als verantwoordelijke van het functioneren van de club. Beetje bij beetje gaan we echt van start!

Astrid Delleman, i.s.m. Stichting Vivir Juntos