De auto staat om 06:00 uur voor de deur. Vroeg, maar als we naar de hoofdstad Managua gaan moeten we de dag optimaal benutten. Want de reis is al gauw drie uur. Daar kan de bus niet tegen op. Bovendien ben je dan in Managua afhankelijk van taxi’s om je bestemming te bereiken. En dat betekent alsnog extra kosten. De stadsbussen hier zijn voor ons niet efficiënt. Ze komen niet waar wij heen moeten, of ze stoppen zo vaak dat de reis te lang duurt. En natuurlijk gaan we altijd met meerdere mensen van het bestuur of de startgroep omdat we het belangrijk vinden dat taken een gezamenlijke verantwoordelijkheid zijn. Hoeveel tijd en energie dat ook kost!
Chinandega
In de ochtend gaan we op bezoek bij zuster Ana Lauda, uit Chinandega (Noord Nicaragua). Ze werkt in een dagbesteding voor vrouwen met een beperking, die een jaar of twintig geleden gestart is. En zowaar met behulp van een Nederlandse pater! Het doel van het gesprek is om hun ervaring te horen, onze vragen te kunnen delen en contacten op te doen waarop we kunnen terug vallen. Want waarom zouden we zelf het wiel uitvinden als het al uitgevonden is?
UCA, Managua
Ook staat er een gesprek met een decaan en docenten van de UCA gepland. UCA is een gerenommeerde universiteit in Managua die door de 
Jezuïeten wordt gerund. Via via hebben we dit gesprek weten te regelen. De UCA heeft een sociaal programma waar ze hun studenten inzetten om leerervaringen op te laten doen en de sociale organisaties te helpen zich verder te ontwikkelen. Het gaat uit van het win-win principe.
De mensen met wie we praten zijn zo meedenkend dat ze ter plekke regelen dat we langs het kantoor van het hoofd van de afdeling Sociale Diensten kunnen lopen om onze plannen onder de aandacht te brengen. Ook de heer Gaston denkt constructief mee over inzet van studenten bij PR-materiaal, het vaststellen van onze identiteit naar buiten, t.a.v. inzet van studenten bij aanpassen van onze woning aan behoeften van de huisgenoten of nieuwbouw (in 2017). Eind april nodigt de UCA al haar sociale stage-contacten uit voor een vergadering om de mogelijkheden concreter uit te leggen en behoeften in kaart te brengen. Dit krijgt dus een vervolg op korte termijn!
Terugweg
Als we aan het eind van de middag na het hebben volbracht van nog wat andere klussen voldaan, maar moe naar huis rijden valt weer eens te meer op hoe droog het landschap er uit ziet. De laatste twee jaar heef het te weinig geregend. De droogte is steeds meer een onderwerp van gesprek. Steeds meer mensen hebben waterproblemen. En die zullen alleen maar toenemen totdat de regentijd begint. Misschien begin mei, misschien eind mei, misschien…..
Om 19.00 uur ben ik weer thuis. Wetende dat ik morgen een rustige dag moet inplannen want dit soort dagen, naar Managua, hakken erin. Maar over de conclusie t.a.v. de balans ‘kosten’ en ‘baten’ valt niet te twijfelen. Dit is meer dan de moeite waard!
Astrid Delleman
i.s.m. Stichting Vivir Juntos